Het leven gaat door, ook in Sierra Leone
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Kiki
06 Augustus 2010 | Sierra Leone, Freetown
Maar goed, mensen willen vermaakt worden. Vermaak ik eigenlijk nog iemand met deze verslagen, behalve Bert Boltjes en Trudy (zeer veel dank voor jullie bemoedigende woorden. Na ontvangst van het jubileumboek van de moestuin had ik een vlaagje heimwee by the way. Voor de makers: het boek is prachtig!). Laat U horen!!
Nou, voor de verandering het verslag van een romantische avond. Eerst weer even over mijn laptop natuurlijk: na twee en een halve week was die nog steeds niet op orde. Dus ik moest na mijn werk naar een internetcafe, om dingen voor de studenten (die hier ook een 'uitdagend' leven hebben, en die ik voor zover mogelijk goede service wil bieden) te printen. De baas van het cafe, iemand die weet wat hij doet voor de verandering, was me zeer ter wille. Echt. Hij is ongeveer een half uur bezig geweest om ondanks het K.T Raila Odinga virus de zaken voor elkaar te krijgen. Daarna wilde ik nog even mijn mail bekijken, dus mijn vriend pikte me na ruim een uur op. Het was al donker en we hadden nog niet veel gegeten die dag. Hij was gedurende mijn internettijd naar de markt gegaan, om nog wat te kunnen koken na thuiskomst, een welkome verrassing.
Eenmaal weer thuis bleek er geen stroom te zijn. Maar gelukkig hebben we twee lantaarn-achtige lampen op batterijen. Ook mijn vriends nieuwe telefoon blijkt een zeer sterke lamp bij zich te dragen. We bereidden de zaken voor, waarbij ik altijd de gedroogde vis en de pepers mag plukken, en hij zich met de regie en verdere uitvoering bezig houdt. Een goede taakverdeling: wat 'we' maken op deze manier is altijd heerlijk.
Toen de eerste pot net op het gasstel stond doofden de vlammen langzaam. De gastank was leeg. We keken elkaar sprakeloos aan. Echter: mijn vriend is creatief, wat wel moet ook wanneer je in Afrika wil overleven. Hij ging op kolen uit op kolen, om op de traditionele manier te koken. In de stromende regen, dat had ik nog niet gezegd. Nadeel van zulk weer wanneer je kolen moet kopen is dat het risico dat ze nat zijn erg groot is, wat de kookduur verlengt.
Maar hij kwam thuis met redelijke kwaliteit. Dan stort je genoeg kolen in een daarvoor gemaakte pot, en steekt ze aan. Voor snellere verbranding steek je ook nog een stapeltje plastic zakken aan, die je gesmolten over de kolen laat druipen. Vooral de lege bodylotionfles (niet altijd voorradig) bespoedigde een perfecte ontbranding, zeker toen we ook nog de plastic waaier gebruikten om het vuur aan te wakkeren.
We waren in het bijna donker gezellig bezig; BBC radio op de achtergrond (ja, die gaat op batterijen), wel wat rokerig in de kamer maar romantisch, misschien verbazingwekkend om te lezen. Tegen elven was het eten klaar; tomatorice met kip en vis; verukkelijk als alles wat uit mijn vriends handen komt. Ik voelde me zeer gelukkig, en heb enorm gebunkerd en al snel erna vielen we in een diepe slaap want normaal liggen we al om uiterlijk negen uur.
Fanta Jalloh: we missen je ook! Succes met het afronden van je studie, wanneer je nog bezig bent. Ik mail je snel (hoop dat mijn laptop schoon blijft!!!)
Nou, wilt u meer van dit soort verhalen, of een multiple choice examen over Sierra Leone MET prijzen (het is ZO leuk om een multiple choice examen te maken; ik ben nu bezig met zoiets voor The Muscular Sytem; vooral het bedenken van de onzin-mogelijkheden is humoristisch) reageer dan nu:
sms naar +232 78 588 693 (20 unit per bericht) OF gewoon hier op de blog.
Dag!!!!!!
-
06 Augustus 2010 - 14:15
Karen:
Voor mij liever geen examen, maar je moet wel doorgaan met je verhalen. Natuurlijk is het leuk om een beetje op de hoogte te blijven, maar ik ben eerder geneigd je een email te schrijven, dan dat ik hier reageer. Voelt zo openbaar.....
Liefs, Karen en ik mail je weer snel!! -
06 Augustus 2010 - 14:28
Trudy:
Hee Kiek,
Leuk om weer van je te horen. En laat maar komen zo'n examen. Weet niet of ik in de prijzen ga vallen maar het is te proberen.
Binnenkort meer per mail.
Kwaheri, Trudy -
09 Augustus 2010 - 14:17
Petra:
Blijf zeker je verhalen schrijven. Ik heb vaak gekeken, maar zag altijd weer datzelfde bericht 'gelukkig nieuwjaar' geloof ik. Dus ja, op een gegeven moment ben ik even afgehaakt. Nu, even een dood moment op mijn werk - eerste dag na een heerlijke vakantie - keek ik weer eens op je blog en was blij verrast!! Groeten Petra.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley