Verantwoording

Het is weer de hoogste tijd voor een nieuw blog, want ik heb wel weer wat te melden.
Als eerste: ons huis is geheel af en zelfs al door ons beiden bewoond. We zijn er samen ingetrokken aan het begin van mijn vorige verblijf in Sierra Leone. Hoewel ik vooraf de gedachte had dat het voor mij wel een beetje minder had gekund en dat het wonen in het rastahuis toch wel erg leuk was heb ik dat geen moment gemist. Ook ben ik niet verloren geraakt in de veelhuid van ruimten en de afmetingen van het nieuwe huis. De inrichting, die Moses geheel buiten mij om (want ik was niet ter plekke) en met wat lokaal voor handen was heeft gedaan gaven mij direct een gevoel van helemaal thuis zijn.

Het is heerlijk om niet in een donkere slaapkamer van kleine afmetingen een keuze te kunnen maken uit mijn garderobe, niet uit een reistas maar overzichtelijk uit een hang/legkast, gezellig naast Moses’ garderobe in het andere deel daarvan. Het is zeer comfortabel om niet in de nacht met m’n telefoon als enig lichtpunt het huis uit te hoeven op weg naar de daarnaast gelegen badkamer maar praktisch vanuit bed naar de WC te kunnen gaan. Het is zo fijn om in de keuken het eten voor te bereiden op een werkblad op stahoogte, af te kunnen wassen in een wasbak en volop ruimte te hebben voor pannen en aanverwante zaken naast het gasstel op de tafel. En superlux om het daarna te verorberen aan de eettafel. Tenminste wanneer het donker is want anders zitten we meestal op de vooveranda met uitzicht op wat zich allemaal in de vallei aan het ontwkkelen is en wat er gebeurd op onze compound.

Het grote huis heeft twee logeerkamers en het Rastahuis is eigenlijk prima geschikt als vakantieverblijf. Vandaar onze intentie om dit te gaan exploiteren. Voor touristen, maar misschien ook wel voor ondernemers die zakelijk geïnteresseerd zijn in Sierra Leone en een veilig startpunt voor hun verkenningen van de markt, desgewenst met insiders, zoeken.
Dan kunnen Moses en ik ook eindelijk hopelijk wat vaker bij elkaar zijn want dat willen we allebei wel graag.

Voor belangstellenden: onze compound is op Google Earth te vinden op
8˚23’08.62”N 13˚14’31.04”W (foto 20-12-2012).

Living happily ever after?
Nou, dat bepaald niet.
Boven de transport-tak van ‘Exodus, movement of Jah people’ hangen donkere wolken. Niet door Moses’ inzet, niet door het falen van het tweedehandsmateriaal want die uitdagingen worden met enthousiasme aangegaan hoewel ze niet te onderschatten zijn, niet door de mensen die momenteel voor Moses werken, niet door de Sierra Leoners in het algemeen.
Het lijkt me het beste dat ik hier de email die ik vandaag in een vlaag van oneindige treurigheid en woede geschreven heb naar het Europese Parlement in Den Haag (epdenhaag@ep.europa.eu) plak, dat maakt denk ik duidelijk wat het probleem is waar, ben ik bang, Moses aan ten onder zou kunnen gaan.
Hier komt hij:


LS.
enkele jaren geleden heeft de EU Sierra Leone een bedrag 'gegeven' van 250 miljoen Euro; dit omdat het land de status van 'postconflictland' ontgroeid was (volgens bronnen van de meestal goed geinformeerde BBC).

Ik ben getrouwd met een Sierra Leoner, en heb daar in de hulpindustrie gewerkt. Tegenwoordig zoeken we het meer in een zakelijke aanpak, omdat al die hulp en giften het land afhankelijk houden van donoren en een gezonde ontwikkeling van de samenleving in de weg zouden kunnen staan. Een gedachte die overigens wereldwijd steeds meer navolging krijgt.

Mijn echtgenoot heeft een transportbedrijfje. Zijn grootste nachtmerrie is de politie in Sierra Leone, die, zoals ik al meerdere malen ter plekke heb gezegd tegen politie-functionarissen, ervoor zorgen dat ze door het volk worden gediend in plaats van dat ze het volk dienen.
OOK begrijpelijk omdat de regering (soms?) traag is met uitbetalen.

Zo worden de busjes en taxi's die hij heeft rijden meerdere malen per dag door politie-functionarissen staande gehouden voor een financiele afdracht, zonder dat er sprake was van een overtreding en zonder dat er iets tegenover staat. Zoals dat met alle commerciele voertuigen daar gebeurt.
Wanneer de funcionarissen zelf het genoeg vinden voor die dag worden hun kinderen langs de weg neergezet met opschrijfboekjes voor passerende kentekens zodat de volgende dag daarover de afrekening kan plaats vinden.

Moses heeft zich, samen met mij, op een eerlijke manier intensief ingezet om een betere positie in de samenleving daar te bereiken. Daar profiteren veel mensen om hem heen van, door werkgelegenheid, ondersteunende diensten, en door het delen van onze relatieve welvaart in natura (geld, eten, kleding) want hij heeft een warm hart.

Gisteren hoor ik dat hij opgepakt is door de politie. Er was geen overtreding; ze wachtten al een tijdje hun kans af volgens hem. Hij vertelde me dat hij zelfs bang is dat hij op enig moment het leven kan verliezen, door mensen die het niet kunnen hebben dat hun 'brother' wat meer heeft dan zij en daar op welke manier dan ook een deel van willen hebben.
Na dreiging met een rechtszaak (waarbij degene met de meeste macht wint) en detentie in Pademba Road Prison en geheel volgens plaatselijk gebruik kwam hij uiteindelijk weer vrij na het betalen van Le 350.000, de bruto-opbrengst van een dag met z'n tweeen van vier uur 's morgens tot negen uur 's avonds rijden met een bus vol mensen.
Bruto, want daar gaan de kosten voor brandstof, onderhoud (niet onaanzienlijk op de slechte wegen) en betaling van de bijrijder nog af. En uiteraard de onvrijwillige dagelijkse bijdragen aan de politie.

Helaas is deze 'werkwijze' van de politie algemeen bekend en veranderen het Anti Corruption Committee ('dat zijn de ergsten' volgens veel Sierra Leoners) noch de Drivers Union (die je voertuig aan de ketting legt wanneer je niet regelmatig 'lidmaatschap' betaalt en zich verder niets van de drivers aantrekt) daar iets aan.

Mijn vraag aan u: waaraan heeft de regering van Sierra Leone de 250 miljoen Euro besteed en hoe is dit gecontroleerd?
Ik neem aan dat het niet de bedoeling was dat het naadloos in de zakken van de 'big bellies' zou verdwijnen, maar eerlijk gezegd zie ik op het gebied van 'good governance' alleen maar verslechtering daar.


Einde mail.
Mocht u na het lezen ervan de behoefte hebben ietsje meer te willen weten over de corruptie in ‘Afrika’ dan kan ik u van harte de documentaire ‘A goat for a vote’ aanbevelen. Zie: http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1398274
Het is nog grappig ook.

Overigens ben ik van mening dat corruptie overal ter wereld voorkomt, en ben ik zelfs bang dat het in de overgereguleerde samenlevingen in het westen op veel grotere schaal voorkomt dan in Afrika. Maar daar is het geïnstutionaliseerd tot legale produkten als de onbegrijpelijke die banken aangeboden hebben; in niet-openbare afspraken van de belastingdienst met multinationals op de Zuidas; in het verhogen van verzekeringspremies en het verlagen van de dekking; in 250 miljoen Euro die van Ontwikkelingssamenwerking naar Defensie gaat omdat ontwikkelingshulp toch een beetje uit raakt en Defensie al zo veel moest bezuinigen en nu in elk geval oorlogje kan gaan spelen in Mali; in het naadloos overgaan van bijna het voltallige bestuur en de commissarissen van de SNSbank in andere topposities dankzij het old boys network nadat ze bij SNS het veld moesten ruimen omdat blijven echt geen optie meer was bij een kostenpost van ruim drie miljard voor de Nederlandse belastingbetaler.
Voordeel én hypocrisie hiervan is dat het nooit ‘op de man’ wordt gespeeld.
Wij voelen het onrecht en maken ons kwaad, maar ja, op wie eigenlijk?
In Sierra Leone zie je gezichten bij het onrecht. Mogelijk erger; wel eerlijker.

Dit was het voor nu.
Later!